Berichten over Vf 14-3

Er staat een nieuwe generatie filantropen op. Het zijn ondernemers die niets hebben tegen de gevestigde non-profitorganisaties, maar die wel denken dat hun vermogen beter en efficiënter kan worden besteed wanneer ze het zelf doen.

In dit artikel koppelt Yvon van der Veen de theorie over overtuigende teksten aan haar bevindingen uit interviews over het onderwerp. Dit artikel is vooral interessant voor diegenen bij de fondsenwervende instellingen, die zich met communicatie bezighouden.

Per 1 januari 2012 is de Geefwet van kracht geworden. De staatssecretaris van Financiën heeft aangegeven dat deze wet ondernemerschap bij goede doelen moet bevorderen. Maar het is de vraag of dat gaat lukken.

Bij veel charitatieve organisaties is het grote belang van een effectieve website, een goed onderhouden emaildatabase en optimale aanwezigheid op social media, zoals Facebook, Hyves en Twitter wel duidelijk. Maar het mobiele medium wordt nog maar nauwelijks ingezet.

Een jaar of twintig geleden hadden we ze in Nederland nog niet: gespecialiseerde crm-systemen voor fondsenwervende instellingen. Heel wat, vooral grotere fondsen, hadden hun eigen toepassingen laten ontwerpen. En veel andere werkten met databases en spreadsheets die net genoeg waren aangepast om zich mee te redden.

Met ongeveer 30 fondsenwervers leverde Nederland de grootse buitenlandse delegatie op de National Convention van het Institute of Fundraising, afgelopen juli in Londen.

In 1996 won Richard Krajicek Wimbledon. Hij wilde geen rijtoer door zijn woonplaats, maar hij gaf midden in een Haagse wijk een tennisclinic voor kinderen. Met die clinic en het plezier van de kinderen, werd de basis gelegd voor de Richard Krajicek Foundation.

Het is net iets meer dan twee jaar geleden dat er verkiezingen waren en we maken ons al weer op voor nieuwe verkiezingen. Het verschil? Ongeveer dertig miljard. Het kabinet Rutte startte met een bezuinigingspakket van 18 miljard en struikelde over een aanvullend pakket.

Op het moment dat digitale werving aan een opmars bezig is, blijkt direct mail als werfinstrument weer aan betekenis te winnen.

Langzaam maar zeker verandert er veel. De nieuwe gever houdt minder van grote, onpersoonlijke organisaties en geeft liever adhoc en versplinterd aan verschillende doelen, acties en projecten. Deze gever is via de traditionele kanalen zoals direct mail en telefoon steeds lastiger te bereiken. Hij wil zelf bepalen wat hij wanneer aan welk doel geeft. Intussen neemt het aantal organisaties dat op de geefeuro uit is toe, nu de overheid zich als subsidiegever aan het terugtrekken is.